Wir dokumentieren hier die offizielle griechische Übersetzung der gemeinsamen Erklärung der Redaktionen des "Rot Front" [Österreich] und des "Klassenstandpunkt" [Deutschland] anlässlich des internationalen Frauentages am 8.März 2016.
Προλετάριοι όλου το κόσμου ενωθείτε!
Διακήρυξη της συντακτικής επιτροπής της “Κολεκτίβας Κόκκινο Μέτωπο (Rot Front)” (Αυστρία) και της συντακτικής επιτροπής της “Ταξικής Τοποθέτησης (Klassenstandpunkt)” (Γερμανία) για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μάρτη 2016.
Αναπτύξτε γυναικείο κίνημα με ταξική συνείδηση ως ισχυρή κινητήρια δύναμη για τη σοσιαλιστική και νεοδημοκρατική επανάσταση μέσω του λαϊκού πολέμου!
“Οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού και πρέπει να το κατακτήσουν!” (Μάο Τσε Τούνγκ)
Με την όξυνση της κύριας παγκόσμιας αντίθεσης ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό και τους καταπιεσμένους λαούς και έθνη οξύνεται όλο και περισσότερο η αντίθεση στην οποία βρίσκονται οι γυναίκες απέναντι στο πατριαρχικό σύστημα και τον ιμπεριαλισμό. Το παγκόσμιο σύστημα του ιμπεριαλισμού προωθούμενο από την παγκόσμια έφοδο των μαζικών κινημάτων και πάνω απ’ όλα των λαϊκών πολέμων που διεξάγονται – οι οποίοι διαμορφώνουν τους στρατηγικούς άξονες της παγκόσμιας επανάστασης – δείχνει όλο και πιο ανοιχτά τη σάπια του υπόσταση, που σημαίνει “αντίδραση σε όλη τη γραμμή” και στέκεται ως κύριος εχθρός απέναντι στο παγκόσμιο κίνημα για την απελευθέρωση της γυναίκας.
Τα μαζικά γυναικεία κινήματα αναπτύσσονται στη σημερινή εποχή ξεκινώντας από τους καταπιεσμένους λαούς και έθνη στη ζώνη των θυελλών της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης. Πουθενά αλλού δεν έρχεται στο φως πιο σαφής ο αντιδραστικός χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού απέναντι στις γυναίκες όσο σε αυτά τα μέρη του κόσμου: φεουδαρχική, ημιφεουδαρχική και γραφειοκρατική-καπιταλιστική πατριαρχία υποδουλώνουν τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Οι ιμπεριαλιστές δημιουργούν με την κυριαρχία τους μέσω του γραφειοκρατικού καπιταλισμού νέες μορφές της γραφειοκρατικής-καπιταλιστικής κυριαρχίας και επίσης διατηρούν τις παλιές μορφές της φεουδαρχικής και ημιφεουδαρχικής πατριαρχίας, η οποία παράγει εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες θύματα ακρωτηριασμών γεννητικών οργάνων, κακοποιήσεων, βιασμών, απαγωγών, καταναγκαστικών γάμων, εκτοπίσεων και σωματεμπορίου. Αυτό οδηγεί σε θανάτους εκατομμυρίων γυναικών από το ημιφεουδαρχικό/ημιαποικιακό πατριαρχικό σύστημα. Κινούμενες από τους αγώνες των καταπιεζόμενων μαζών σε όλο τον κόσμο, οι γυναίκες εξεγείρονται επίσης για να αντισταθούν ενάντια στην καταπιέζουσα πατριαρχική και ιμπεριαλιστική βία: μαζικά γυναικεία κινήματα ξεκινώντας από την Αργεντινή εξαπλώνονται και σε άλλες λατινοαμερικάνικες χώρες και αναζητούν την αντιπαράθεση με τους καταπιεστές. Χιλιάδες γυναίκες στο Αφγανιστάν βγαίνουν στους δρόμους ενάντια στην κακοποίηση γυναικών από τους κατακτητές και τους κομπραδόρους τους, ενισχυμένες από τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Εκατοντάδες χιλιάδες επαναστατημένες γυναίκες στην Τουρκία, το Κουρδιστάν, την Ινδία και τις Φιλιππίνες οργανώνουν διαδηλώσεις και αγώνες ενάντια στην πατριαρχική βία και την καταπίεση των γυναικών. Τους στρατηγικούς άξονες αυτών των μαζικών κινημάτων, που είναι οι προάγγελοι νέων μεγάλων επαναστατικών κινημάτων, διαμορφώνουν οι λαϊκοί πόλεμοι στην Ινδία, τις Φιλιππίνες, το Περού και την Τουρκία, που καθοδηγούνται από μαοϊκά κομμουνιστικά κόμματα και αποδεικνύουν ότι μόνο με την ανάπτυξη της επαναστατικής βίας μπορεί να καταπολεμηθεί η βία της πατριαρχίας και του ιμπεριαλισμού. Πάνω απ’ όλα, πρέπει να τονιστεί ο λαϊκός πόλεμος στην Ινδία που ενώνει εκατοντάδες χιλιάδες μαχόμενες γυναίκες γύρω από το στρατηγικό αγώνα για τη Νέα (εργατική) Εξουσία και αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα για τις καταπιεζόμενες γυναίκες όλου του κόσμου και τις καλεί: Να τολμάμε να αγωνιζόμαστε και να τολμάμε να νικάμε! Η νεοδημοκρατική επανάσταση μέσα από το λαϊκό πόλεμο, ως κύρια μορφή της επανάστασης σήμερα, παρέχει στις γυναίκες στις ημιφεουδαρχικές/ημιαποικιακές χώρες τη μοναδική δυνατή προοπτική για απελευθέρωση από το ζυγό των ιμπεριαλιστικών φρικαλεοτήτων και πολέμων. Μόνο μέσω του λαϊκού πολέμου μπορεί να ηττηθεί σήμερα ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος.
Ακόμα και στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και με την παγκόσμια όξυνση της κύριας αντίθεσης η κατάσταση της διπλής εκμετάλλευσης και καταπίεσης των γυναικών οξύνεται περαιτέρω. Η αστική προπαγάνδα της “απελευθερωμένης γυναίκας” έρχεται συνεχώς σε οξεία αντίθεση με την πραγματική κατάσταση: η φτώχεια και η ανεργία ωθούν τις γυναίκες όλο και περισσότερο στην εξάρτηση από τον άντρα και το κράτος, οξύνουν τις αντιθέσεις μέσα στην οικογένεια – που λειτουργεί σαν εξαναγκαστική συμβίωση – και καθιστούν την εργατική δύναμη των γυναικών συμπλήρωμα σε τομείς με φτηνό εργατικό δυναμικό, κάτι που τις κάνει γρήγορα αναλώσιμες. Για να διχάσει τις γυναικείες μάζες το σύστημα ενισχύει όλο και περισσότερο το ρατσισμό και προσπαθεί να ενσωματώσει σε αυτό τμήματά τους. Ιδιαίτερα επικίνδυνες είναι οι ρεβιζιονιστικές δυνάμεις της συνδιαλλαγής που ξεπουλάνε τις γυναίκες στην αστική τάξη μέσω του κοινοβουλευτικού κρετινισμού τους. Φασιστικά κινήματα αναβιώνουν ώστε να χρησιμοποιηθούν ως τάγματα εφόδου ενάντια σε προοδευτικά κινήματα. Στα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι αναγκαίο επίσης να ξεδιπλωθεί μέσα στο γυναικείο κίνημα ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό σωβινισμό και να ενισχυθεί η γραμμή του προλεταριακού διεθνισμού, έτσι ώστε να οδηγηθεί το εργατικό κίνημα σήμερα στη σωστή κατεύθυνση και να αναπτυχθεί σε συμφωνία με την εξέλιξη της προλεταριακής παγκόσμιας επανάστασης.
Ακόμα και στα ιμπεριαλιστικά κέντρα οι γυναίκες αντιστέκονται με τον αγώνα τους, έτσι και εδώ στην Ευρώπη αυξάνεται το μίσος και η εξέγερση. Ωστόσο, οι εξελίξεις είναι γενικά πολύ ανομοιογενείς και εξαρτώνται σημαντικά από την ένταση των αντιθέσεων, τις εθνικές ιδιαιτερότητες και παραδόσεις όπως και την ανάπτυξη των προλεταριακών δυνάμεων σε κάθε χώρα. Η ήττα και ο κλονισμός των αστικών και μικροαστικών-φεμινιστικών ρευμάτων αποδεικνύει την ανικανότητα αυτών των δυνάμεων να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των γυναικείων μαζών. Οι προλεταριακές-φεμινιστικές δυνάμεις έχουν λοιπόν τόσο περισσότερο το καθήκον να οργανώσουν το γυναικείο κίνημα με ταξική συνείδηση υπό την καθοδήγηση μαοϊκών κομμουνιστικών κομμάτων, τα οποία πρέπει σήμερα να στρατιωτικοποιηθούν και να οικοδομηθούν ομόκεντρα. Σε αντίθεση με τα μαζικά κινήματα οι καθοδηγητικές δυνάμεις στα γυναικεία κινήματα, τα κομμουνιστικά κόμματα, είναι αδύναμα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και βρίσκονται στις περισσότερες περιπτώσεις σε διαδικασία ανασύνταξης. Για να προωθηθεί αυτή η διαδικασία η ανάπτυξη του προλεταριακού φεμινισμού καθιστά μία αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Η μη ανάπτυξη του επαναστατικού γυναικείου κινήματος σημαίνει σήμερα σε κάθε στάδιο της διαδικασίας οικοδόμησης τη μη υπηρέτηση των απαιτήσεων της επανάστασης – τη στέρηση από την επανάσταση μιας ισχυρής κινητήριας δύναμης και με αυτό τον τρόπο την ενίσχυση των αστικών δυνάμεων.
Ο κύριος εχθρός μέσα στο γυναικείο κίνημα σήμερα είναι ωστόσο ο ρεβιζιονισμός που θεωρεί το γυναικείο ζήτημα δευτερεύον και το χειρίζεται μηχανικά – κάτι που είναι ακριβώς αντίθετο με την επαναστατική γραμμή στο γυναικείο ζήτημα.
Ο ρεβιζιονισμός είναι ο πράκτορας της αστικής τάξης μέσα στις γραμμές του και γι’ αυτό πρέπει να πολεμάται δριμύτατα. Για το ρεβιζιονισμό η δουλειά στις γυναίκες εξαντλείται σε οικονομικά αιτήματα τα οποία δημιουργούν νέες μορφές “φεμινισμού” και αποσπούν το γυναικείο ζήτημα από την επαναστατική διαδικασία.
Ο προλεταριακός φεμινισμός ως κομμάτι της γενικής αλήθειας του μαοϊσμού αποτελεί σήμερα το μοναδικό όπλο με το οποίο το γυναικείο κίνημα μπορεί να μπει στη σωστή κατεύθυνση και να αναπτυχθεί σε κινητήρια δύναμη για την επανάσταση. Πρέπει να αναγνωρίζουμε και να χρησιμοποιούμε τη γενική αλήθεια του μαρξισμού: “Η γυναίκα και ο εργάτης έχουν κοινό ότι είναι και οι δύο καταπιεζόμενοι.” Η πατριαρχία προέκυψε από το διαχωρισμό των τάξεων και γι’ αυτό ο αγώνας των γυναικών για τη διάλυση της πατριαρχίας είναι αδιάσπαστα συνδεδεμένος με το δρόμο του προλεταριάτου και της καθοδήγησής του προς τον κομμουνισμό. Η γυναικεία απελευθέρωση μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο από τις ίδιες τις γυναίκες, μέσα στη συγκλονιστική διαδικασία της νεοδημοκρατικής επανάστασης, της σοσιαλιστικής επανάστασης, περισσότερων Μεγάλων Προλεταριακών Πολιτιστικών Επαναστάσεων, καθοδηγούμενων από το λαϊκό πόλεμο.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στις 8 Μάρτη 2016 είναι μια ιδιαίτερη ημέρα για τις προλεταριακές-φεμινιστικές δυνάμεις επειδή το 2016 συμπέφτει με την πεντηκοστή επέτειο από τη διεξαγωγή της Μεγάλης Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης (ΜΠΠΕ), που ήταν το αποκορύφωμα του παγκόσμιου αγώνα για τη γυναικεία απελευθέρωση, καθώς και με τα 40 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου προέδρου Μάο Τσε Τουνγκ, που σφυρηλάτησε το παντοδύναμο όπλο των γυναικών, τον προλεταριακό φεμινισμό, για την κατάκτηση της απελευθέρωσής τους. Η ΜΠΠΕ έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι το ζήτημα της γυναικείας απελευθέρωσης είναι συστατικό στοιχείο της υπόθεσης της απελευθέρωσης του προλεταριάτου και είναι διαλεκτικά συνδεδεμένη με αυτό καθώς και ότι μπορεί να κερδηθεί μόνο μέσω της συνολικής διάλυσης των αστικών σχέσεων ιδιοκτησίας και της αστικής ιδεολογίας. “Από την παρούσα κατάσταση μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει ότι το κίνημα απελευθέρωσης της γυναίκας μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία της αναμόρφωσης της κοινωνίας υπό την καθοδήγηση ενός μαρξιστικού-λενινιστικού(-μαοϊκού, σημείωση) πολιτικού κόμματος, μόνο όταν η τάξη των εκμεταλλευτών εξαλειφθεί και η φεουδαρχική-πατριαρχική ιδεολογία και άλλες ιδεολογίες της τάξης των εκμεταλλευτών εξαφανιστούν εξ ολοκλήρου από αυτόν τον κόσμο.” (Σουνγκ Τσινγκ-Λινγκ)
Η επανάσταση είναι σήμερα η κυρίαρχη τάση σε όλο τον κόσμο μιας και στη σημερινή εποχή πλησιάζουν η συνολική κατάρρευση του ιμπεριαλισμού και η παγκόσμια νίκη του σοσιαλισμού. Αυτό σημαίνει ότι η αντικειμενική κατάσταση ωθεί όλες τις συνειδητοποιημένες δυνάμεις στο να χειριστούν την πάλη των δύο γραμμών, στο να σφυρηλατήσουν τις γυναίκες σε καθοδηγητικές δυνάμεις με τον μαρξισμό-λενινισμό-μαοϊσμό – κυρίως το μαοϊσμό – και να χρησιμοποιήσουν τον προλεταριακό φεμινισμό μέσα στους συσχετισμούς της ταξικής πάλης.
Οι γυναίκες δεν έχουν να χάσουν τίποτα στο υπάρχων σύστημα εκτός από τις αλυσίδες τους και έχουν να κερδίσουν το “μισό του ουρανό” – και θα το κάνουν!
Εμπρός για την επανάσταση – εφαρμόστε τον προλεταριακού φεμινισμό!
Πόλεμος ενάντια στην πατριαρχία και τον ιμπεριαλισμό!
Αναπτύξτε το γυναικείο κίνημα με ταξική συνείδηση ως ισχυρή κινητήρια δύναμη για την προλεταριακή και νεοδημοκρατική επανάσταση μέσω του λαϊκού πολέμου!
Εμπρός για τον κομμουνισμό υπό την καθοδήγηση του μαοϊσμού!
Οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού και πρέπει να το κατακτήσουν!
Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός!
